Volume 1, 2018
Aesthetics and Philosophies of Art
Μαρίσσια Δεληγιώργη
Pages 471-477
Το ερείπιο στο γερμανικό ρομαντισμό
η περίπτωση του Caspar David Friedrich (1774-1840)
Ο ρομαντισμός υιοθέτησε μια ανοιχτή διαδικασία σύνθεσης για τη δημιουργία μιας νέας δομής ενός έργου τέχνης, έχοντας ως βασικό εργαλείο το απόσπασμα. Οι τοπιογραφίες του Γερμανού ζωγράφου Caspar David Friedrich (1774-1840) θα αποτελέσουν το αντιπροσωπευτικό παράδειγμα του πως η λεγόμενη ανοιχτή διαδικασία σύνθεσης της μορφής αποτέλεσε έκφραση νοσταλγίας για μια απραγματοποίητη συνθετική ολότητα - ταύτιση της ύλης και του πνεύματος - που γονιμοποιεί μια νέα δομή με έννοιες, όπως το αρχέτυπο, η εσωτερικότητα, η φαντασία, η φύση, το υψηλό. Τα αποσπάσματα που συνθέτουν το χώρο του ζωγράφου ανασυντίθενται για να δημιουργήσουν μια εικόνα που κυριαρχείται εντέλει από την αποσύνθεση και που μοιάζει με τη φυσική διάταξη των στοιχείων του πίνακα. Το απόσπασμα για τους ρομαντικούς αποτέλεσε εκδήλωση μιας ευρύτερης αντίληψης για την αποσπασματικότητα του κόσμου (ρομαντική θεωρία). Η σημασία αυτού του καινοτόμου στοιχείου έγκειται στο ότι αποτέλεσε τη βάση για μια νέα συνθετική διαδικασία, που οδηγεί στην παραγωγή μη ολοκληρωμένων και αποσπασματικών μορφών. Η εσωτερική άρνηση της τελειότητάς του ταυτίζεται με την απόλυτη πραγματικότητα, που στερεί από το δημιουργό της το ολοκληρωμένο έργο τέχνης, αφήνοντάς το εκτεθειμένο σε μια συνεχή και ανοιχτή διαδικασία σύνθεσης.